Hafta içi yoğun tempoyla çalışan, hatta seyahat planı olan çalışanlara Cumartesi ve Pazar günleri için eğitim planlandığında, bu kişiler şirketin kendilerine değer verdiğini ve önceliklerinin dikkate alındığını düşünür mü sizce?
Neyi Nasıl Yapıyorsunuz?
Çalışanlarınıza ne mesaj veriyorsunuz? Niyetiniz iyi olabilir ama neyi nasıl yaptığınız son derece önemli. İşin “nasıl” kısmına dikkat edilmezse vermek istediğiniz mesaj takla atıp bambaşka bir yöne gidebilir.
Gelin hep birlikte bakalım aşağıdaki durumlara. Sizce bu durumlar ne mesaj veriyor?
- Hafta içi yoğun çalışma temposu olan, hatta seyahat planı olan çalışanlara Cumartesi ve Pazar günleri için eğitim planlamak.
- 30 Ağustos resmi tatil gününde (veya başka bir tatil gününde) İK Direktörünün çalışma olacağına dair bir bildiri yayınlayıp bu vesile ile de 30 Ağustos Zafer Bayramını kutlaması. İlham veren yönetici gafı bu olsa gerek.
- Anneler günü, babalar günü gibi yılda bir gün kutlanan özel günlere denk gelecek şekilde eğitim organizasyonu yapmak.
- Ofis ortamında rahat, yaratıcı, samimi ve açık bir ilişkiyi desteklediğini iddia eden yönetimin sık sık çalışanlara “Burası bir iş yeri, ciddiyet lütfen” uyarısı yapması.
- Bayramda tüm çalışanlara verilecek bir kutu çikolatayı çalışanların imza karşılığı idari işlerden alabileceklerini bildirmek.
- Şirketin yılbaşı kutlaması yemeğinde konuşma yapan Genel Müdür’ün konuşmasında, lüzumsuz kullanılan post-it harcamalarına ve kullanılmadığı halde açık bırakılan elektriklere dikkat çekmesi.
- Şirkette 5., 10., 15. vb. yılları dolduran çalışanların masalarına İnsan Kaynakları sekreteri tarafından teşekkür yazısı ve plastik bir plaket bırakılması.
- Jest olsun diye şirketin çaycısına doğum günü pastası kesip, pasta yenip bittikten sonra tüm departmanın kirli tabaklarını yine çaycının toplayıp temizlemesi.
- Dedikodu kültürünün hakim olduğu, insanların birbirlerinin kuyusunu kazdığı, ayak kaydırma oyunları dönen bir şirketin, dönem toplantısında motivasyon aktivitesi olarak Paint-ball oyunu koyması.
- Kaynaşma aktivitesi olarak planlanan şirketin piknik gününde yöneticilerin herkesten ayrı kendi aralarında oturmaları.
Ne dersiniz, tüm bu durumlarda çalışanlar kendilerine değer verildiğini hissederler mi? Kaş yapayım derken göz çıkartıyor olabilir misiniz?
Sahiden hiç düşündünüz mü “biz gerçekten ne mesaj veriyoruz” diye?
