Bunca trajedinin, cenazelerin, göz yaşlarının arasında İnsan Kaynakları demeye kalemim ve dilim varmıyor bu ara.
Yazı Yazmak
Bu ülkede gündemin dışında, karar verdiğiniz belirli bir konuda yazı yazmak zor. Tam bir konu hakkında yazacaksınız, gündeme bir anda çocuk gelinler oturuyor. Daha konunun şokunu üzerinizden atamadan, bir kız yurdunda canlı canlı yanan minicik bedenlerin haberi geliyor. Acısı içinizde kor gibi yüreğinizi yakarken parkta spor yaparken dövülen bir kadın gündeme geliyor. Yüreğiniz, aklınız onunla meşgulken bir bomba patlıyor masum onlarca insan ölüp yaralanıyor.
Tüm bunlar olurken kalkıp da İnsan Kaynakları, koçluk, gelişim demek…
Evvela insana İNSAN gibi değer verilmeli.
İnsan önce var olabilmeli ki, onu kaynak olarak görmek söz konusu olsun.
İnsan önce ölmeden sağ kalabilmeli ki onu geliştirebilmek söz konusu olsun.
İnsan önce sahip olduğu haklarla yaşayabilmeli ki, koçluk, kişisel gelişim söz konusu olsun.
Evvela insana İNSAN gibi değer verilmeli.
Önce İnsan
Bunca trajedinin, cenazelerin, göz yaşlarının arasında İnsan Kaynakları demeye kalemim ve dilim varmıyor bu ara.
Belli periyodlarla terörü lanetliyor, şiddeti kınıyor ve şehitlere rahmet diliyoruz.
Hal böyle olunca ne İnsan Kaynaklarının ne de başka bir konunun hiçbir önemi kalmıyor.
Dileğim odur ki; evvela insana değer verilmeli. Sadece insan olduğu için.
