Mustafa Koç ile hiç tanışmadım, akrabam değil, yakınım değil. Olsa olsa şirketlerinde eğitim vermişliğim vardır, hepsi bu.
Herkes Üzgün
Aslında başka bir yazı olacaktı bugün. Üstelik yazı hazırdı da, ama olmadı, olamadı. Bugün bunlar çıktı.
Kimle karşılaşsam şokta, kimle konuşsam üzgün.
Üzülürdüm tabii ama bu kadar üzüleceğimi ben de hiç tahmin etmezdim. Onunla hiç tanışmadık, bir kere bile karşılaşmadım, tek kelime konuşmadım, akrabam değil, yakınım değil. Olsa olsa, en fazla grup şirketlerinde eğitim vermişliğim vardır, hepsi bu. Bu ülkedeki pek çok insan gibi ben de onu gazete ve televizyondan tanıyorum. Peki Mustafa Koç’un hayatını kaybetmesi niye bu kadar üzdü beni?
Bir iş adamını değil, öncelikle insan olduğunu düşündüğüm birisini kaybettiğimiz için mi?
Vaktiyle gezi olaylarında yaralı ve zorda kalmış insanlara, “bana ne derler” “müşteri kaybeder miyim” kaygıları taşımadan otelini açma yürekliliğini gösteren birini kaybettiğimiz için mi?
Büyük bir bağışçıyı kaybettiğimiz için mi?
Pek çok ortak değerimiz olduğunu düşündüğüm birini kaybettiğimiz için mi?
Kadınlara fırsat eşitliği yaratma konusunda çalışan birini kaybettiğimiz için mi?
“Çocuklarımızı aldığımız oyuncaklardan, arkadaşlık ilişkilerine, meslek seçimlerine kadar ön yargılarla büyütüyoruz” öz eleştirisini yapabilen birini kaybettiğimiz için mi?
Toplumsal cinsiyet eşitliğini destekleyen birini kaybettiğimiz için mi?
“Kadın erkek eşittir, çünkü insan insana eşittir” diyen birini kaybettiğimiz için mi?
Koç soyadı ile doğup bu soyadın üzerine yatarak nemalanmaya çalışmayıp, sadece iş hayatı için değil, toplumsal sorumluluk konularında da bizzat çalışan, koşturan, çabalayan birini kaybettiğimiz için mi?
“Meslek Lisesi Memleket Meselesi” “Ülkem İçin Kan Veriyorum” gibi pek çok kampanya ile elini taşın altına koyup bu ülke için iyi bir şeyler yapan birini kaybettiğimiz için mi?
İstihdam yaratan bir değeri kaybettiğimiz için mi?
Genç olduğunu düşündüğüm için mi?
İş yaşamında üslubunu bozmamış, kibar ve beyefendi görüntüsünü çok beğendiğim birini kaybettiğimiz için mi?
John Lennon’un “Hayat siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir” sözünü, tam da bir sürü plan yaptığım şu sıralarda tokat gibi yüzüme çarptığı için mi?
Babalarını bir daha göremeyecek iki çocuğuna üzüldüğüm için mi?
Evlat acısıyla sınanan anne ve babası için mi?
Mustafa Koç’a Allah’tan rahmet, ailesine ve tüm sevenlerine sabır diliyorum.
Nur içinde yatsın.
