Hayattaki tek amacın mutluluk olduğuna inandırılarak büyütülmüş bir çocuğun yetişkin olduğunda karşılaşacağı sorunları düşünsenize.
Peşinden Koşanlar
7’den 70’e herkes mutluluğun peşinde. Gerçi “Bir sen bir ben bir de bebek” “Evli mutlu çocuklu” gibi formüller açıklanmıştı ama sanırım bunlar da yeterli değil ki, evli ve çocuklu olanlar da mutsuz olabiliyor.
7/24 mutluluk kovalayanlar hiç de az değil. Ebeveynler var gücüyle çalışıyor çocuklarını mutlu etmek için. Adeta bir hayat amacı olarak dayatılıyor çocuklara; “Hep mutlu ol yavrum” “Yalnızca senin mutluluğun önemli” “Senden tek isteğim mutlu olman.”
Hayattaki tek amacın mutluluk olduğuna inandırılarak büyütülmüş ve bu gaye ile ailenin sadece refahına ortak edilip her türlü üzüntüsünden, sıkıntısından uzak tutulmaya çalışılmış bir çocuğun yetişkin olduğunda, sorumluluk alması gerektiğinde, aile kurduğunda, çalıştığında karşılaşacağı sorunları bir düşünsenize.
Mutlu edilme pahasına bir dedikleri iki edilmeyen, daima istekleri karşılanmış veya karşılanmaya çalışılmış, başkası için bir şey yapmanın, hizmet etmenin, çalışmanın zevki tattırılmamış, mutlu olma saplantısıyla adeta bencilce yetiştirilmiş bu insanların hayatlarına yazık değil mi? Gerçekte kim olduğunu bilmenin, anlamaya çalışmanın da önüne
Bir ilişkiyi önce ve daima kendi mutluluğu üzerine kuran insan eninde sonunda mutsuzluğa mahkum değil mi? İster aşk ilişkisi ister arkadaşlık dostluk ilişkisi, isterse iş ilişkisi olsun. konulmuş ‘yeter ki mutlu ol’ dayatması, kimi tatmin edebilmiş bu hayatta?
Mutluluğu Aramak
Mutluluğu aramak ise ayrı bir dert. Ateş böceği misali biz kovaladıkça o kaçıyormuş. Hürriyet gazetesinin 30 Aralık 2017 tarihli yazısında Özgür Bolat “Mutluluk gölge gibidir” diyor. “Siz onun peşinden koştukça o kaçar.”
Bolat, aramak eyleminin her zaman bir endişeyle yapıldığını ve ararken “acaba bulabilecek miyim” kaygısı yaşandığını belirtiyor. Mutluluğu arayan kişinin kendisine “Ben şu anda mutlu değilim. Öyleyse eksiğim” mesajı verdiğini ve eksiklik duygusunun da mutsuzluk yarattığını belirtiyor.
Mutluluğun insanın taparcasına sadece kendi beklentilerinin, arzularının yerine getirilmesiyle mümkün olacağına inanması ne trajik.
Sevgiyi dilden gönle indirenlere sormalı mutluluğun formülünü aslında.
Karşısındaki için bir şeyler yapmanın hazzını tatmadan, onun mutluluğunda mutluluk bulmadan, öz veride bulunmadan, karşılıksız, çıkarsız hizmet etmenin zevkini yaşamadan geçirilmiş ömürlere ne yazık.
